Όσα
λουλούδια υπάρχουν, το καλοκαίρι ανθίζουν
Κι’ απ’ όλα τα λουλούδια του κάμπου
φαίνεται
η νεότης πιο ωραία. Aλλά μαραίνεται
γρήγορα, και σαν πάει δεν ξαναγένεται·
η
πασχαλιές με της δροσιάς τα δάκρυα την ραντίζουν.
Όσα
λουλούδια υπάρχουν, το καλοκαίρι ανθίζουν.
Aλλά τα ίδια μάτια δεν τα κυττάζουνε.
Και άλλα χέρια σ’ άλλα στήθεια τα
βάζουνε.
Έρχοντ’ οι ίδιοι μήνες, πλην ξένοι
μοιάζουνε·
τα
πρόσωπα αλλάξαν και δεν τ’ αναγνωρίζουν.
Όσα
λουλούδια υπάρχουν,το καλοκαίρι ανθίζουν.
Aλλά με την χαρά μας πάντα δεν μένουνε.
Aυτά οπού ευφραίνουν, αυτά πικραίνουνε·
κ’ επάνω εις τους τάφους, που κλαίμε,
βγαίνουνε,
καθώς
τους γελαστούς μας τους κάμπους χρωματίζουν.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου